Tej prostej, niewykształconej, ale mężnej, bezgranicznie ufającej Bogu, zakonnicy, Siostrze Faustynie Kowalskiej - powierzył Pan Jezus wielką misję: orędzie o miłosierdziu Bożym skierowane do całego świata. "Wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając do swego miłosiernego Serca" (Dz 1588). "Jesteś sekretarką Mojego miłosierdzia; wybrałem cię na ten urząd w tym i przyszłym życiu" (Dz 1605). "... abyś dawała duszom poznać Moje wielkie miłosierdzie, jakie mam dla nich, i zachęcała je do ufności w przepaść Mojego milosierdzia"(Dz 1567). W orędziu tym przedstawiona jest bezgraniczna wielkość niezgłębionego miłosierdzia Bożego, szczególnie dla grzeszników. "Im większy grzesznik, tym ma większe prawa do miłosierdzia Mojego" (Dz 723). "Niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat" (Dz 699). "Niechaj się nie lęka do Mnie zbliżyć dusza słaba, grzeszna, a choćby miała więcej grzechów niż piasku na ziemi, utonie wszystko w otchłani miłosierdzia Mojego" (Dz 1059). "Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, chocby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim" (Dz 1146). "Duszo w ciemnościach pogrążona, nie rozpaczaj, nie wszystko jeszcze stracone, wejdź w rozmowę z Bogiem swoim, który jest miłością i miłosierdziem samym" (Dz 1486). "Chocby dusza była jak trup rozkładająca się i chocby po ludzku już nie było wskrzeszenia, i wszystko już stracone - nie tak jest po Bożemu, cud miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni" (Dz 1448). "Wszelka łaska wypływa z miłosierdzia i ostatnia godzina pełna jest miłosierdzia dla nas. Niech nikt nie wątpi o dobroci Bożej; choćby grzechy jego były jak noc czarna, miłosierdzie Boże mocniejsze jest niż nędza nasza. Jednego trzeba, aby grzesznik uchylił choć trochę drzwi serca swego na promień łaski miłosierdzia Bożego, a resztę już Bóg dopełni" (Dz 1507). Grzesznicy, nawet najwięksi, uzyskają nie tylko przebaczenie grzechów, ale mogą mogą dojść do świętości, a nawet wielkiej świętośći, jeżeli tylko z ufnością zwrócą się do miłosierdzia Bożego. "Boże, ... nie odrzucasz grzeszników, ale z niezgłębionego miłosierdzia swego otworzyłeś i im skarb, z którego czerpać mogą w obfitości nie tylko usprawiedliwienie, ale wszelką świętość, do jakiej dusza dojść może" (Dz 1122). "Najwięksi grzesznicy dochodziliby do wielkiej świętości, gdyby tylko zaufali Mojemu miłosierdziu" (Dz 1784). "Niech żadna dusza nie wątpi, choćby była najnędzniejsza, póki żyje - każda może się stać wielką świętą, bo wielka jest moc łaski Bożej. Od nas zależy tylko nie stawiać oporu działaniu Bożemu" (Dz 283). 1.Nasze plany i nadzieje coś niweczy raz po raz , Tylko Boże miłosierdzie nie zawodzi nigdy nas . Ref. Jezu ufam Tobie od dziecięcych lat , Jezu ufam Tobie choćby wątpił świat. Strzeż mnie dobry Jezu jak własności Swej , I w opiece czułej duszę moją miej. 2.Ufność w miłosierdzie Boże zapewnienie daje nam że w godzinę naszej śmierci przyjdzie po nas Jezus sam. Ref. Jezu ufam Tobie od dziecięcych lat ... 3.W trudnych chwilach swego życia nie rozpaczaj nie roń łez, ufność w Boże miłosierdzie troskom swym położy kres. Ref. Jezu ufam Tobie od dziecięcych lat ... 4.Pragnę oddać się dziś Tobie, całym życiem służyć Ci, Pragnę Boże miłosierdzie głosić ludziom w smutne dni.

Shorts