3 marca środowisko popularyzatorów nauki, dziennikarzy, naukowców, animatorów i reprezentantów środowiska biznesowego spotkało się na 3 już kongresie Nauka i Media organizowanego przez Stowarzyszenie Rzecznicy Nauki. Podczas mającego charakter warsztatowy spotkania prowadzono prace mające na celu odpowiedzieć na pytania, jaki powinien być popularyzator nauki, jakie narzędzia do rozpowszechniania nauki są najlepsze i jakie wyzwania stoją przed ludźmi, którzy chcą rozbudzać naukową ciekawość społeczeństwa. Po kilku tygodniach pracy mamy teraz już gotowy zapis tej pracy, czyli pierwszy w Polsce Manifest Popularyzatora Nauki. Kim jest popularyzator nauki? „Chociaż większość z nas intuicyjnie wie czym taka osoba się zajmuje to określenie nie ma gruntownej definicji w Polsce, ani nie jest formalną profesją, wpisaną na listę zawodów. W języku polskim popularyzator nauki to zarówno, dziennikarz, jak i naukowiec oraz inne osoby, które przybliżają społeczeństwu naukowe zagadnienia. „ czytamy w manifeście. I chociaż definicja popularyzatora nauki nie jest jasna, to Manifest podsumowuje cechy jakie powinna taka osoba przejawiać. Dlatego jeśli chcielibyście być popularyzatorem nauki musicie rozwijać między innymi umiejętność budowania spójnego i precyzyjnego przekazu dostosowanego do odbiorcy, zarówno pod względem treści, jak i języka; umiejętność budowania narracji, aby przekazywane treści były odbierane, jako wartościowe i interesujące; świadomość odpowiedzialności za treść, by ta była zawsze poparta faktami, a nie opiniami; świadomość celu swoich działań, a dodatkowo dbać o fantazje, wyobraźnie, ciekawość świata, odporność na krytykę oraz odwagę i cierpliwość. Podczas Kongresu Nauka i Media wskazano też pięć najważniejszych i naglących wyzwań stojących przed popularyzatorem nauki w Polsce. Zaliczono do nich: walkę z fake newsami, potrzebę szkoleń medialnych i systemowego wsparcia popularyzacji, dostosowanie nauki i edukacji do rzeczywistości, wprowadzenie popularyzacji na uniwersytety, zdefiniowanie zawodu popularyzatora nauki. "Liczymy, że ten dokument stanie się punktem startowym do powstania grup roboczych koncentrujących się nad ich rozwiązaniem. Zapraszamy wszystkich do wzięcia udziału w tym pracach i pisania do nas, Stowarzyszenia Rzecznicy Nauki, w celu kontrybucji i wspólnej pracy" - podsumowują twórcy publikacji. W Manifeście znajdziemy również przepis na to jak zawód ten powinien się rozwijać. „W przyszłości popularyzatorzy nauki powinni pielęgnować swoje umiejętności miękkie: empatia, “lubienie” odbiorców, krytycyzm wobec siebie; prymat merytoryki nad emocjami, muszą dokładać starań by nie wykluczać odbiorców, cechować się krytycyzmem, ale też umiejętność przyznać się do niewiedzy/błędu.” mówi dr Monika A. koperska prezes Stowarzyszenia Rzecznicy Nauki. „Opieranie się na wynikach badań; poszerzanie wiedzy, dostosowanie rodzaju komunikacji do możliwości odbiorców, to wszystko rzeczy nad których rozwojem będziemy teraz pracować przez przyszłe lata. Warto pamiętać, że w dobrym popularyzatorze nauki liczy się osobowość. Popularyzator jest przekaźnikiem, a nie twórcą treści-ma wpływ na sposób jej podania, ale nie na nią samą; z drugiej strony-nadaje charakter przekazowi.”